کد مطلب:14048 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

كسي كه دختري را ميخواهد و دختر هم قبول دارد ولي خانواده دختر يا پسر قبول نميكنند، چكار بايد كرد؟ و اگر دختر قبول نكند، اين پسر چه بايد بكند؟

پاسخ قسمت اول سؤال مبتني بر ذكر دو نكته است:

1- چون مسأله ازدواج، مهمترين ركن زندگي و نقطه عطفي در حيات اجتماعي انسانهاست از اين رو شايسته است كه با دقت و تدبير بيشتري صورت گيرد. بديهي است ازدواجي كه بر مبناي عشقهاي سطحي و ظاهري و احساسات زودگذر صورت گرفته و از معيارهاي شرعي و عقلي به دور باشد، منشأ تيره روزي و بدبختي زن و مرد خواهد گرديد.

2- حق انتخاب همسر شرعاً و عقلاً از آن پسر و دختري است كه قصد ازدواج با يكديگر را دارند اما والدين نيز شرعاً و عقلاً موظفند كه فرزندان خويش را در اين مسأله حياتي ياري دهند؛ جوانان نيز هرچند از آزادي كامل در انتخاب همسر برخوردارند اما ضروري است از مشورت با ديگران به خصوص والدين خويش بهره گيرند؛ چنان كه امام علي(ع) ميفرمايد:

»قبل از تصميم، مشورت نما و پيش از اقدام به كار، فكر كن«

{P - گفتار فلسفي، بزرگسال و جوان، ج 2، ص 263. P}

نتيجه دو نكته ياد شده آن است كه روش عاقلانه در امر ازدواج، محترم شمردن حقوق هر يك از والدين و فرزندان نسبت به ديگري است. بديهي است هرگاه والدين از حق خويش سوء استفاده نموده و بخواهند با دلايل غير معقول مانع ازدواج فرزندانشان با همسران شايسته گردند، شرع و قانون، آنان را از اين كار منع نموده و در نتيجه حقشان زائل خواهد گشت و در اين صورت دختر و پسر نيز ميتوانند بدون موافقت والدينشان به ازدواج قانوني اقدام كنند.

از طرفي اگر فرزندان نيز از مشورت با ديگران به خصوص والدينشان خودداري كرده و بر اثر خامي و بي تجربگي و نارسايي فكري، در مسأله ازدواج با شكست و ناكامي مواجه گردند، بايد خود را مقصر بدانند كه از حق طبيعيشان سوء استفاده كردهاند.

و اما قسمت دوم: طبيعي است كه در ازدواج، رضايت قلبي طرفين - دختر و پسر - لازم است و اگر پذيرش تنها از يك طرف باشد، چنين ازدواجي به شكست و شكنجه روحي خواهد انجاميد.

اگر پسر ميبيند كه دختر مورد نظرش نسبت به او بي علاقه است، بهتر است شخصيت انساني خويش را حفظ كرده و از هوس بپرهيزد و به سراغ كسي برود كه از نظر فكري و قبلي با او موافق باشد.